vrijdag 28 december 2012

mjammie...

Ik heb me helemaal uitgeleefd voor het dessert op het kerstfeest van mijn ouders :-P
Een dessertenbordje is het geworden, niet om allen helemaal op te eten, wel om van alles te proeven.


Je ziet:
- een appelcakeje met topping met bruine suiker
- een chocoladecakeje met nutellatopping
- een koffiecakeje met baileystopping
- wafeltjesijs
- witte chocomousse
- donkere chocomousse

en dan was ik de appelcrumble nog vergeten in de oven *schaamschaam*

de recepten van de cupcakes vind je hier

Een lang slaapkleedje!

Langer slapen doet ze er niet mee jammer genoeg, maar het is wel een laaaaang slaapkleed :-)
Tot op haar enkels, en lekker breed zodat ze in de zetel met haar beentjes opgetrokken in het slaapkleedje kan gaan zitten.

Het was wel een ggrosmjrohao*** werkje hoor... Ik gebruikte een T-shirtpatroon maat 116 dat ik verlengde, voegde een kraagje toe en een sluiting achteraan. Bij de eerste pasbeurt bleek het toch nog te smal aan de mouwen (die waren oorspronkelijk ook in flanel zoals de rest van het kleedje), dus tornde in de mouwen terug los en zette er mouwen in van rode tricot met een beetje extra speling.

Het resultaat mag er zijn vind ik, ze is er UBERschattig mee!!



donderdag 27 december 2012

Even stil geweest...

Een paar weken geleden alweer dat ik iets postte!
Dat had niks te maken met naai-stilte, maar alles met een Pasjoefel die de computer vaker dan anders nodig had omwille van de examens. December was(is) zooooooooooo druk, maar tegelijkertijd ook wel genieten.

Eigenlijk zijn er best wel wat dingen van onder mijn naaimachine gekomen, al heb ik niet overal foto's van.
1 ding wil ik alvast met jullie delen: de poncho/cape die ik maakte voor Jenthe!

bron: stof voor durf-het-zelvers
stof: ikea-dekentje en ribfluweel van stenzo



zaterdag 8 december 2012

De kerstboom en de wafels

Elk jaar het weekend na sinterklaas hebben we hier een familietraditie. Ik trek met de kinderen naar mijn ouders, en daar versieren we samen de kerstboom. Mijn vader bakt intussen wafels volgens een recept dat volgens mij niet te evenaren valt, hoe simpel het eigenlijk ook is!



 Benodigdheden: 
- 1 kg boter
- 1 kg zelfrijzende bloem
- 1kg fijne suiker
- 2 tassen melk
- 16 eieren
- 4 pakjes vanillesuiker
(ook makkelijk te halveren of zelfs te vierendelen)

Bereiding:
- Boter smelten op een laag vuurtje
- suiker toevoegen
- mengsel in koud water zetten en laten afkoelen, af en toe roeren
- melk toevoegen
- eigeel dat je lichtjes opgeklopt hebt
- de bloem zeven en beetje bij beetje eronder roeren
- eiwit kloppen en eronder spatelen
- deeg even laten rusten (en proberen er af te blijven, wat mij nooit lukt :-P )
- en bakken maar :-)




zaterdag 1 december 2012

Dit hadden jullie nog tegoed!

Een tijdje geleden postte ik een foto van het roodkapje-setje dat ik maakte voor Jenthe. Ik  beloofde toen nog een actiefoto, want ik hield het setje nog even achter voor een feestelijke gelegenheid. Vandaag is het zover: Jenthe gaat vandaag haar soloconcert spelen op de viool! Ze mocht kiezen wat ze wilde aandoen: een feestelijk setje dat ik had gekocht, of een setje dat ik zelf had gemaakt. Nog voordat ze het had gezien, koos ze al voor zelfgemaakt.

En toen ze het zag.... ooooh wat glunderde ze!!





vrijdag 30 november 2012

De vragen van een kind van 4

Voordat ik deze blog had, postte ik wel eens een 'notitie' op Facebook over dingen die me bezighielden.
Eentje daarvan, van een halfjaar geleden zo ongeveer, zou ik graag met jullie langs deze weg nog een keertje delen.


Jenthe is bijna 4, een echte kleuter met andere woorden. Zoals elke fase is dit er eentje met veel fun, maar ook moeilijkheden en momenten waarop mama en papa met de handen in het haar zitten. Het ene moment kan ze je verrassen met een prachtige tekening van ons gezin, helemaal vol met rode hartjes en blije gezichten. Het andere moment slaagt ze erin om me zo woedend te maken dat ik haar vastpak en roep dat ze moet ophouden met tegenwringen...

Maar wat er helemaal typisch is deze periode, zijn de vragen die ze stelt. "Waarom ligt de straat hier?" of "wie heeft de bomen gemaakt?" of "waarom is de zon geel?" om er maar drie  te noemen. Gisteren kwam er weer eentje die ins versteld deed staan: "Wat zijn mensen eigenlijk?"
Nou ja, wat moet je daar nu op antwoorden? Met man en macht proberen we als 'wijze volwassenen' een antwoord te formuleren. Over het verschil tussen mensen en dieren, over God die ons geschapen heeft, over levende wezens en niet levende wezens, noem maar op. Telkens kregen we te horen dat dat niet was wat ze bedoelde...

"Wat zou jij antwoorden als Lotte die vraag aan jou zou stellen?"
"Gewoon, mensen zijn mensen, die zijn gewoon zo!"
Oh, natuurlijk schat...


Het zijn belangrijke vragen die ze stelt, ze zoekt naar betekenis van de dingen. Soms zullen we kunnen antwoorden, vaak ook niet. Dat hoeft ook niet, gelukkig, want de vragen die zij zich stelt, zijn vaak ook vragen die wij ons stellen! Door haar nemen we de tijd om erover na te denken. Onze antwoorden laten haar zien hoe wij in het leven staan en waar onze waarden vandaan komen. 

1 vraag zal ze zich nooit hoeven te stellen: of we van haar houden? Ja, onvoorwaardelijk.


vrijdag 23 november 2012

alweer een kastje...

Het werkt dus écht he, dat kastje per dag-ding? In het weekend doe ik helemaal geen kastjes, en in de week slaag ik ook wel eens een dagje over hoor, maar stilaan... stilaan krijgen de dingen hier meer hun eigen plekje en is het sneller opgeruimd!

Vandaag nogmaals eentje met foto, omdat het zo'n spectaculaire is :-P    Pasjoefel verzuchtte al maandenlang dat dat hoekje toch echt wel erg was, je kon er niks nemen zonder dat er een hele hoop omviel! Nu dus niet meer :-)

VOOR:

NA   :-D

donderdag 22 november 2012

ik ben gelukkig

Geluk is...


in je onderbroek dansen met je dochters (gordijnen dicht uiteraard)


nee, geen foto ;-)

woensdag 21 november 2012

Feest voor Lotte!


16 november 2009 werd ze geboren, ons kleine Lotje. (nou zo klein was ze eigenlijk niet, met 4,3kg!)
We zijn nu 3 jaar verder en ik had nooit kunnen voorspellen hoe lief ze me zou zijn. Het eerste jaar was moeilijk, met een postnatale depressie die alle gevoelens afvlakte. Net voor haar eerste verjaardag kreeg ik een huilbui: opeens ging mijn hart helemaal open en voelde ik hoeveel ik van haar hield. Veel van mijn herinneringen aan dat eerste jaar zijn weg, maar dat hebben we intussen ruimschoots ingehaald.

We groeiden meer en meer naar mekaar toe. Haar mooie zachte karakter, haar verlegenheid, de intense tevredenheid die ze altijd lijkt mee te dragen, haar kleine hartje voor alles wat nieuw en een beetje eng is,... Zo prachtig is ze!

En nu is ze dus al 3 geworden, een grote meid zoals ze nu zelf vaak zegt. Daar horen feestelijkheden bij!!

Het begon al op vrijdag, de 16e. Ze mocht haar nieuwe schoentjes aandoen die ze van moeke en vokke kreeg, er ging een taart mee naar school en in de klas werd uitgebreid gevierd. Een half dagje maar, want ze was nog niet tiptop na woensdag wat ziekjes te zijn.
Na school nog lekker zwemmen met papa en grote zus, en dan vroeg in bed om uitgerust te zijn voor het feestje de volgende dag.


En op zaterdag was het dan echt groot feest! Met de tantes en nonkels, oma en opa, moeke en vokke, en de lieve meter.  Bij feest horen taart en cadeautjes, en vooral heel veel fun. Die waren er alledrie in overvloed, dus Lotte ging slapen als een heel gelukkige jarige.





En de mama? Die ging ook gelukkig slapen :-)


donderdag 15 november 2012

speculoos-appeltaart!

Ik maak en versier biscuit, maar dat is zeer tijdsintensief (en ook wel arbeidsintensief). Daarom had ik nood aan een snel maar heerlijk taartje voor 'erbij' op het feestje zaterdag. Dit taartje blijft wel 2 dagen lekker in de koelkast, en op het moment supreme gaat het nog een paar minuutjes terug de oven in zodat het lauw-warm is bij het aansnijden.


STAP 1:
neem een taartvorm en rol het bladerdeeg er op uit.


STAP 2:
besmeer de bodem met speculaaspasta die je eerst hebt zacht gemaakt in de microgolfoven (niet té zacht, het moet wel een massa blijven)


STAP 3:
Snijdt appels in schijfjes en schik ze op de speculoospasta. Bestrooi met een klein beetje bruine suiker.


STAP 4:
Zet in de oven op ca. 160° voor 30minuten, of zoals op jouw verpakking van het bladerdeeg staat.


Eet smakelijk!

Feestelijke vorderingen

Morgen wordt ons lieve Lotje 3!!

Vandaag ging de dag zijn dat ik taarten ging versieren en mijn huis min of meer party-proof ging maken. Meisjes naar school, ik verlof, prima gepland.

En toen kwam er 's nachts een raar geluid uit de slaapkamer van de kinderen. Lap... Lotte had overgegeven.

Eigenlijk merk ik voor de rest helemaal niets aan haar, ze heeft de rest van de nacht ook gewoon geslapen, maar ik hou haar toch maar een dagje thuis voor de zekerheid. Betekent wel dat mijn party-planning in het water valt. Maar we doen ons best en we zien wel waar we geraken.

Oké, hier mijn stappenplan:

1. kroon maken
fase: afgewerkt

2. cadeautje inpakken
fase: staat in een doos, ik kan het moeilijk inpakken terwijl ze erop staat te zien heeee
dit zal het worden:  meeneemhuis playmobil
EDIT 2: done (kindertjes zijn even naar mijn ouders zodat ik kan doorwerken)

3. keuken klaarmaken voor taarten bakken
fase: work in progress
EDIT 1: done

4. 3 taarten bakken
fase: nog aan te vangen
EDIT 1: work in progress
EDIT 2: done

5. 1 taart versieren (tegen morgen)
fase: nog aan te vangen
EDIT 2: work in progress
EDIT 3: done

6. huis opruimen
fase: nog aan te vangen
EDIT: hopeloos...


alors... ik ben ermee weg!

dinsdag 13 november 2012

Nog een kastje! Allee een hoekske

Deze week is het drukdrukdruk... Lieve Lotte wordt namelijk 3 vrijdag, dus moeten er taarten worden gebakken, feestjes worden voorbereid en opgeruimd en geboend en cadeautjes gekocht enzoverder enzovoort.

Tussen mijn 2 werkshiften door begon ik vandaag aan dit hoekje:


Wat je ziet is een kastje waar we de nachtpampers van de meisjes bewaren, de vochtige doekjes, hydrofielluiers e.d.  Daarnaast een stapel dekens, luiertas en nog wat, en dan een boekenkast met onderaan 2 lades die ooit bestemd waren voor de kinderboeken en de video's. Middelste plank zijn de volwassenen-dvd's, daarboven boeken waar de kinderen niet zonder supervisie aan mogen komen, en envelopjes, postzegels en meer van dat gedoe.

Ik ruimde op, sopte, sorteerde en kreeg dit in de plaats:



De 2 bovenste planken en de bovenkant van de kast moet nog gedaan worden, maar de rest is klaar!

zaterdag 10 november 2012

nog een kastje!

Daarstraks heb ik het kastje van gisteren gepost, vandaag heb ik de rest van de kast aangepast.
Klein werkje, veel resultaat:



Een kastje per dag

 Gisteren had ik nog eens de moed om een kastje grondig aan te pakken. Meestal ben ik al zo uitgeblust van het gewone huishoudelijk werk dat een extra laatje of kastje er niet meer bij kan.

Maar... Donderdag was mijn lieve schoonma de beneden komen dweilen en de ramen poetsen, waardoor ik op vrijdag niet al te veel huishoudelijk werk te verrichten had! Tijd om eens EINDELIJK in die boekenkasten te vliegen.

3 lades werden leeggemaakt en gesorteerd. Dingen werden van plaats geruild (de kaften in de dressoirkast, de fotoalbums wat meer in het zicht), de video's netjes op een rij in plaats van de toren naast de TV. En dat allemaal terwijl mijn patatten op het vuur stonden :-)


donderdag 8 november 2012

whoehoew :-)

Soms he... soms dan lukt da gewoon! Dan probeer je iets dat je eigenlijk heel eng vindt (zoals mouwen inzetten) en dan LUKT DA NOG OOK!

En dan maak je nog een rokje, helemaal niet met de bedoeling om bij dat shirtje te passen. Maar je legt dat eens na mekaar en heeeeeeeej, das een kei tof setje!


Ja, vandaag is mijnen dag wel :-P

actiefoto's heb je nog te goed, ik ga dit setje apart houden voor één of ander feest in december ;-)



woensdag 7 november 2012

Een blik in mijn hart

Over het algemeen ben ik een vrolijk mens. Optimistisch van instelling, ik vlieg overal in met volle goesting.
Ook als mama ben ik van de soort die graag meespeelt met de kinderen, die plassenstamptochten bedenkt en knutselnamiddagen met een kartonnen doos.

Maar af en toe heb ik er gewoon echt géén zin in. Dan wil ik de hele dag achter de PC hangen en gewoon maar... hangen. Me vervelen. Geen gedoe en geen gezeur. Op zo'n dagen word ik soms buiten proportie boos tegen de kinderen, omdat ik het gevoel heb dat ze me 'storen'. Storen in PC-hangen, that is.

En na zo'n dag volgt het schuldgevoel. Waarom heb ik in hemelsnaam zo lelijk gedaan tegen mijn shoefeltjes? Hoe is het toch mogelijk dat ik vond dat ze mij stoorden, terwijl ik totaal niks zinvols deed? Waarom kan ik op zo'n moment niet zien dat de tijd met mijn KINDEREN kostbaar is, en dat ik een dag helemaal versmost heb alleen omdat... Tja waarom eigenlijk he...

Gelukkig zijn kinderen vergevingsgezind. Die hang-dag komt nooit terug, die kan ik niet meer overdoen. Maar kinderen kijken gelukkig niet naar zo 1 dag, die kijken naar het grote geheel. En als ik naar het grote geheel kijk, dan zie ik dit:











En dan denk ik: we maken toch een hoop lol, samen...

maandag 5 november 2012

zucht...

't is half 10, ik ben moe, ik heb koppijn, en Joppe is eindelijk in slaap gevallen.

En dan moet je hier nog aan beginnen:

(te erg voor woorden, ik weet het...)





EDIT: een 3 kwartier later...