zondag 13 januari 2013

Altijd gehaast

Jenthe lijkt in veel opzichten altijd haast te hebben. Haast om groot te worden bedoel ik daarmee.

Het begon al bij de bevalling: ze had geen zin om te wachten tot haar tijd daar was, en kwam 2 weken te vroeg ter wereld. Geen problemen mee: ik had het ook wel gehad met die dikke buik (dat ik bijna 5 jaar later eigenlijk nog steeds geen dunne buik zou hebben, wist ik natuurlijk nog niet).

Toen kwamen de typische vaardigheden, dat deed ze eigenlijk maar een ietsje sneller dan anderen of zelfs ietsje trager (zo wilde ze pas kruipen nadat ze aan de kantjes kon lopen). Maar haar breintje, dat had haast.

Op 14 maanden verbeterde ze me dat een koe geen 'boe' zei maar 'meuh'/ Op 1.5 begon ze met tweewoordzinnetjes, voor haar tweede verjaardag kende ze alle kleuren en zei spontaan aan het verkeerslicht dat rood stoppen is en groen verder rijden. Voor haar derde verjaardag begon ze spontaan nieuwe woordjes te maken met de letters die ze kende uit onze namen (bv pan). Net na haar derde verjaardag kende ze bijna alle letters en las ze op straat de naamborden van winkels  ("mama wat is kebab?"). Tellen kan ze tot 100, sommen maken over de brug van 10, in het engels telt ze tot 20. Muzikaal is ze nog straffer: van eender welk liedje waarmee ze in haar hoofd zit zoekt ze zelf de noten op piano of viool. Ze herkent muziekinstrumenten op klankkleur waarvan de meeste kinderen het bestaan nog niet afweten.

Ik kan wel blijven doorgaan met die opsomming, maar ik denk dat mijn punt wel duidelijk is. 't Is een straffe madam en ik ben heel fier op haar. Maar mijn hart doet ook een beetje pijn om dit allemaal op te schrijven. Want ze is zo gehaast om groot te worden, mijn kleine meisje! Van mij mocht het allemaal wel wat langzamer gaan, dan had ik wat meer tijd om haar te zien groot worden, en had zij wat meer tijd om mama's kleine meisje te zijn...



I guess that I can hold you
one more time before you grow.
And tell you that I love you
so that you will always know.

Please let me tie your shoe again.
One day you'll tie your own.
And when you think back to this time
I hope it's love I've shown.

Can I help you put your coat on?
Can I please cut up your meat?
Can I pull you in the wagon?
Can I pick you out a treat?

Tonight could I please wash your hair?
Can I put toys in the bath?
Can I help you count your small ten toes
before I teach you math?

Before you join a baseball team
can I pitch you one more ball?
And one more time can I stand near
to make sure you don't fall?

Let's take another space-ship ride
Up to the Planet Zoor.
Before our Cardboard Rocket
doesn't fit us anymore.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten