woensdag 8 augustus 2012

20 juli 2011

Op 20 juli 2011 werd mijn lieve kleine Joppe geboren. Een pijnlijke zwangerschap (bekkeninstabiliteit die me op den duur zelfs tot bedrust dwong) gevolgd door een prachtige bevalling.

Dit is mijn bevallingsverhaal zoals ik het elders gepost heb:

Hier ben ik dan [biggrin] 
Gisteren thuis gekomen uit het ziekenhuis, en alles gaat prima! 't wachten is eindelijk voorbij...

De vroedvrouw kwam rond half 7 langs, en heeft me toen gestript en ik kreeg ook wonderolie te drinken. We maakten afspraken ivm verder strippen en monitor en inleiding en zo. Geen leuke afspraken, maar er kwam tenminste wat duidelijkheid. Rond 9u-half 10 begon ik te merken dat het elk kwartier een beetje rommelde in mijn buik. Niks spectaculair, ik verwachtte dat het weer zou stoppen. We zijn maar lekker vroeg in bed gekropen. Maar het rommelen bleef, en kwam sneller na mekaar. De pijn was nog steeds 'peanuts' dus ik dacht aan voorweeën. Maar Joris vertrouwde het zaakje niet, en wilde om 11u toch wel graag naar het ziekenhuis. We maakten ons rustig klaar, belden oma en opa om op de meisjes te passen en verwittigden de vroedvrouw.Onderweg naar het ziekenhuis werden de weeën zwaarder en had ik door dat het toch wel 'voor echt' was deze keer. Net voor 12 kwamen we aan in het ziekenhuis, de vroedvrouw was al eerder aangekomen. Bij het inwendig onderzoek bleek ik bijna 6cm te hebben. Ik vroeg om een lavement, en toen ging het supersnel...

Terwijl ik op het toilet zat, voelde ik Joppe naar beneden zakken, en mijn water brak (wist het niet zeker, ik zat immers op het toilet en voelde vanalles ook door dat lavement). Ik riep het uit, Joris merkte dat er iets was en ging snelsnel de vroedvrouw halen die de verloskamer aan't klaarmaken was. Die kwam mee gelopen, herkende direct persdrang en hielp me op handen en knieën op bed. Zo reden ze me dan naar de verloskamer en daar ben ik snel op de baarkruk gaan zitten met Joris achter me. Na 2 keer persen zag ik het hoofje al, en na een derde keer glibberde hij in 1 keer eruit! ik was zelfs te laat om hem zelf aan te pakken, zo snel ging het...
Daarna is hij lekker lang bij mij gebleven, er is letterlijk met al mijn wensen rekening gehouden. heb alleen geen foto's, daarvoor ging het te snel.
En nu genieten we he! de BV is prima op gang, en het is een heel rustige baby. de meisjes zijn echt gek op hem... het is weer even ritme zoeken, maar het gaat. ik voel me fitter dan ik in maanden ben geweest!


Nu zijn we 1 jaar later. Mijn innieminnie baby'tje is uitgegroeid tot een leuk grappig ventje. 
Op zijn feestje aten we: 

En dit vond Joppe van zijn taartje:

Maar dit vond hij van zijn kroon:

Ik was doodziek tijdens het feestje, keelontsteking had me goed te pakken. Ik heb er dus lang niet zo van genoten als bij de meisjes hun eerste verjaardag. Maar het is dus zover: mijn kleine ventje, dat is al 1 jaar! (ooh wat zou ik graag eens terugspoelen en die laatste dag met hem in mijn buik overdoen!)



1 opmerking:

  1. Wat een guitig ventje!
    Mijn zoon is ook op 20 juli geboren, wel in 2007 ;-)
    Bij mij gingen de 2 bevallingen ook super vlot, bj de dochter waren we maar juist op tijd in het ziekenhuis, om 11 uur daar en om 12 na 11 uur lag ze al in mijn armen :-)

    BeantwoordenVerwijderen